Μικρό εξάρτημα
Δώρο είσαι
Διαυγές και τυπικό
Θεωρία ανεξάντλητη
Προς εφιάλτη των κραυγών και σκιών,
Ξενόφερτη αιτία ανέφικτη.
Ονειρεύεσαι
Θεατή του ψιθύρου
Μες στην προβιά σου κρύβεις
Ένα γελοίο χειροκρότημα
Μα ξέρεις τα λόγια ορίζεις
το βιός σου
άλλοτε νομοθετείς
και διοικείς
γνώστης του σεβασμού.
Άξιο ον και πλάσμα ιερό
Γνώστης της Αληθείας.
Είσαι αλήθεια επαρκής
Και βέβαια από ανάγκη
Μιλάς
Και πράττεις.
Σίγουρα από ανάγκη ενδιαφέρεσαι.
Τρως το ψωμί που σου αξίζει.
(Μια φλόγα μέσα μου με καίει
Και οι σκιές που ρίχνονται
Μάσκες υποταγμένες,
Φλυαρούν
Μα υποψιάζονται προπάντων).
No comments :
Post a Comment