30 November 2014

ΠΕΣΙΜΟ ΣΤΑ ΛΥΟΜΕΝΑ



eikona stgmh 

Αν σε σημάδευε εκείνη τη νύχτα αντί, για έμενα;
Εγώ ξάπλωσα στη λάσπη, βυθίστηκα παθιασμένος, στο κορμί του πόθου μου, πίσω από τα κάγκελα, μα πες.
Τι θα σε είχε σκιάξει πια περισσότερο από μια κάνη έτοιμη να δικαιώσει ένα φονιά;
Δικαίως ασχολείσαι, ως κοινωνικός φορέας, προς απάντηση, δικαιώνεις το σύστημα. Θα πίστευες εμέ, ή έναν άλλον;
Και τελικά πες μου απόψε-να. Ποιον έρημο δρόμο θα είχα πάρει.
Ποια ηδονή, πες, δικαιολογείς στο πρόσωπό μας; Ποια ηδονή που ξημερώνει, και τα κόκαλα όπως σάπια, τρίζουνε. Στον ίσκιο της δικαιοσύνης.
Ποια απάντηση προσμένεις; Τι απόκριση καρτερώ… «φίλε», μαζί σου και στον παράδεισο, επίπληξη ή αναπροσαρμογή; Δεν έχουμε καμιά επιλογή.
Όποιον δρόμο και αν πάρουμε -ακούς;- η τελεσίδικη απόφαση, η χροιά στη φωνή μας, θα μαρτυράει, πως το τέλος το είχαμε επιλέξει πολύ πριν, το πέσιμο.
Ξέρουμε και οι δύο πως «ο φονιάς» δε θα σε ψάξει, μα εμάς ως και στην κόλαση. Σε περιμένω λοιπόν στην κόλαση.
Χωρίς λόγο σε είδα να πλανιέσαι. Και είναι κι αυτό μια φυλακή, περάστε.

Πί.Αρζέζ. 25/11/2013

ΤΟ ΖΥΓΙ



Στων ημερών τις φυλακές μια ηλιαχτίδα.
Ένα απόμεινο κάλεσμα στων φράσεων τις νιώσες.
Στης επιφάνειας τα μπορντέλα.
Ζωές κλαψιάρες  νύχτες μαζωμένες.
Θαλασσιοί αφροί μαζεμένοι.
Σαν ήπειροι ανθρώπων.
Στων γοργόνων τα καλέσματα.
Ψίθυροι στη χαζή μοναξιά μας.
Κουμαντάρουν του ρεύματος τα αισθήματα.
Το βράδυ σκουριασμένα μαχαίρια βγάλαμε και τα ματώσαμε.
Τις φορές να θυμάσαι στους βωμούς της ειλικρίνειας τι θάψαμε.
Βαθιά μα πρακτικά.
Κι όταν θελήσαμε τις δολερές γυναίκες στο πέραμα του ερώτα.
Φώναξέ με λοιπόν μια ευκαιρία αν έχω να ξανατραγουδήσω.
Έχε με.
Σήμερα οδύνη φόρεσα μικρή και ξεβρακώθηκα στη γη σου.
Μα αυτό που θες θαρρώ να πεις μοιάζουν με πέτρες γυάλινες.
Στου θυμού τα κλάματα.
Ποια ζυγαριά λοιπόν θα μας ζυγίσει;
Μα προτιμήσαμε την όψη μιας θρησκείας  που ζει στους τόπους των νεκρών.
Μα προτιμάς τα θέλοντα πάντα κι όχι τα φρόνιμα και τα άγια.
Ξέρουμε δίκαιο δεν υπάρχει μα νιώθουμε τόσο μα τόσο νοσταλγοί.
Αν τέλος γροικώ και γροικούμε πως ίσως εδώ στων θεριών τα καλέσματα.
Είμαστε τόσο σιωπηλοί

Δωρεάν η όραση ... Δωρεάν η τυφλότητα ...


«Δωρεάν η όραση Φεδερίκο/ Γκαρσία Λόρκα, δωρεάν/ η τυφλότητα», τα λόγια του Νίκου Καρούζου. Όμως, όσο γρηγορούν οι υπόλοιπες αισθήσεις μας, θα έχουμε πάντα κάτι να φοβόμαστε.
 Φωτό: Α.Π., Πάργα, Αύγουστος 2013.

ΔΕΙΤΕ  / ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ 

VIDEO : MURCOF + ANTIVJ
 

The dawn from my window


Αργά αν σαν κομήτης θα έρθει απόψε
Θα ναι ένας κόσμος μαγικός,
Χωρίς τιβι και άχρηστα  λόγια
χωρίς πολιτικά καθικια.


Αργά αν το μεθύσι σε ξυπνήσει πάλι χάραμα
Κόψε δυο στάχυα έτσι για γούρι
Σαν ποιητής πεζοδρομίου
Σαν οδηγός της πλάσης όλης


Πάρε τσιγάρο να καπνίσεις
Μες στη σιωπή αυτού του κόσμου
Είμαστε όλοι ταξιδιώτες
Νευραλγικοί και κουρασμένοι


Είπαν πως χάθηκε για πάντα
Από τη μίζερη σκλαβιά του
Ανέγγιχτος και πικραμένος
Ξένος στη σχιζοφρένεια του

πιο κάτω αν θα φτάσω απόψε
θα ναι τα λόγια μου σαν φλόγες
φλόγες ιπτάμενοι κομήτες
που λιώνουν και σκληρό ατσάλι


Πάρε τσιγάρο να καπνίσεις
Μες στη σιωπή αυτού του κόσμου
Είμαστε όλοι ταξιδιώτες
Νευραλγικοί και κουρασμένοι


φλόγες  με καίνε ως το μεδούλι
φλόγες που ο τάφος μου θα ιάνει
φλόγες σα γλώσσες που ξεβράζουν
ποίηση τοξική και θειάφι.


Πόσο σοκαρισμένος είσαι;


Η απόσταση είναι μεγάλη. Για την ακρίβεια, 7.918,715 χιλιόμετρα. Τόσα χωρίζουν τη Μυτιλήνη από το Κονέκτικατ. Οι διαφορές, επίσης μεγάλες. Στη βορειοανατολική Πολιτεία των ΗΠΑ, ο Ανταμ Λάντζα, ετών 20, ένας χλωμός, ψηλός και λιπόσαρκος τύπος που κυκλοφορούσε με τα χέρια κολλημένα στα πλευρά του και τα στυλό στην τσέπη του κοντομάνικου, κουμπωμένου μέχρι επάνω πουκαμίσου του, ένας άνθρωπος που στο λεύκωμα του σχολείου του, εκεί που θα έπρεπε να είναι η φωτογραφία του, προτίμησε να χάσκει η φράση «Ντρέπεται την κάμερα», αφού σκότωσε τη μητέρα του, πήρε τρία όπλα, πήγε στο δημοτικό σχολείο, σκότωσε έξι ενηλίκους και 20 παιδιά, ηλικίας έξι και επτά ετών, και αυτοκτόνησε. Σοκ.
Την ίδια ώρα πάνω-κάτω, 7.918,715 χιλιόμετρα μακριά, 20 άνθρωποι πέθαιναν έπειτα από ανατροπή λέμβου η οποία μετέφερε πρόσφυγες στα ανοιχτά της Μυτιλήνης. Στην πλαστική βάρκα επέβαιναν 28 άτομα, συμπεριλαμβανομένου του τούρκου διακινητή. Μέσα στον Σεπτέμβριο, στα ίδια νερά, 61 πρόσφυγες, μεταξύ των οποίων 31 παιδιά, πνίγηκαν όταν το σκάφος τους βούλιαξε.  Κάπως μικρότερο σοκ.

Αν εξαιρέσει κανείς τη χρονική στιγμή που η είδηση εμφανίζεται στη ζωή μας και τον θάνατο τον ίδιο, οι ομοιότητες σταματούν εδώ. Την επόμενη ημέρα, διαβάζοντας αναλύσεις, μετρώντας σοκαρισμένα, μελίρρυτα σχόλια και αναθέματα για την οπλοκατοχή, δεν μπορείς να μην το παρατηρήσεις: το σοκ είναι μεγαλύτερο για κάτι φρικιαστικό που έγινε περίπου 8.000 χιλιόμετρα μακριά, παρά για αυτό που έγινε δίπλα μας: τα ξεβρασμένα πτώματα ανθρώπων που ίσως είδαν για πρώτη φορά τη θάλασσα την ημέρα του θανάτου τους, την ίδια θάλασσα που χρησιμοποιούμε το καλοκαίρι για να ξεπλύνουμε τον χειμώνα, είναι μικρότερη είδηση.

Σύμφωνοι, η πιθανότητα θανάτου είναι μεγαλύτερη όταν προσπαθείς να σώσεις τη ζωή σου, φεύγοντας από τη φλεγόμενη Μέση Ανατολή για να έρθεις στην Ευρώπη, από το να ζεις στο Κονέκτικατ, να είσαι παιδί και να πηγαίνεις στο νηπιαγωγείο για να συναντήσεις την παράλογη μοίρα σου. Αλλά η συνήθεια της φρίκης είναι λάθος. Η αξιολόγηση του μαζικού πνιγμού ανθρώπων σε ελληνικά χωρικά ύδατα δεν μπορεί να είναι μια μικρή υποσημείωση της επικαιρότητας.

Πρώτα οι αιτίες του θανάτου: Στην Αμερική είναι η οπλοκατοχή. Η προβολή των μακελάρηδων που προτιμούν να περάσουν στην Ιστορία ως νεκροί δολοφόνοι απ’ το να είναι «οι άνθρωποι που ντρέπονται τις φωτογραφίες». Τα συμφέροντα των υπέρμαχων των όπλων. Οι Ρεπουμπλικανοί. Ο Μπους. Ο όχι και τόσο θαρραλέος Ομπάμα. Ο Τσάρλτον Ιστον. Ο εθισμός στη βία. Η ανοησία.

Στην πιο κοντινή μας τραγωδία, τον πνιγμό, οι λόγοι είναι επίσης ξεκάθαροι. Και όπως πάντα, πολιτικοί.

Πριν από λίγο καιρό, το περιοδικό «New Yorker», επιχειρώντας να εξηγήσει τι ακριβώς συμβαίνει στην Ελλάδα, με την αξιοποίηση της απλής λογικής και της χειρουργικής ευστοχίας των ανθρώπων που είναι αποστασιοποιημένοι από το πρόβλημα, σχολίαζε: Η συνθήκη Δουβλίνο II είναι το πρόβλημα. Πρόκειται για έναν τόσο λανθασμένο σχεδιασμό όσο και ο σχεδιασμός του ευρώ. «Υπεγράφη εν μέσω της οικονομικής ευφορίας που επικρατούσε το 2003. Ορίζει ότι όσοι ζητούν άσυλο στην ΕΕ μπορούν να το κάνουν μόνο στη χώρα εισόδου τους. Η πολιτική αυτή επέτρεψε σε χώρες όπως η Γαλλία, η Γερμανία και άλλες, που αποτελούν ελκυστικούς προορισμούς για τους οικονομικούς μετανάστες, να φορτώσουν στην Ελλάδα το καθήκον να αστυνομεύει τα σύνορά της και να φροντίζει για τους μετανάστες, καθήκοντα που οι αδύναμες κυβερνήσεις της χώρας δεν μπορούσαν να φέρουν εις πέρας ούτε τις καλές εποχές πριν από την οικονομική κρίση».

Το να συγκρίνουμε τους θανάτους είναι μάταιο. Το να τους αντιμετωπίζουμε πιο εύκολο. Στην περίπτωση της Αμερικής δεν φταίει η ψυχολογική κατάσταση του αντικοινωνικού τύπου. Δεν φταίει το σύνδρομο Ασπεργκερ από το οποίο έπασχε. Δεν φταίει το ότι ξύπνησε με νεύρα. Φταίει το ότι ο αντικοινωνικός τύπος με τα ψυχολογικά προβλήματα είχε τρία όπλα. Στην περίπτωση της Μυτιλήνης δεν φταίνε τα κύματα. Δεν φταίνε οι άνθρωποι. Φταίνε η ευρωπαϊκή πολιτική και η ελληνική ατολμία να παλέψει για το προφανές: Η συνθήκη είναι λάθος. Αλλά ας μην ενοχλήσουμε την Ευρώπη με αυτά τα ανθρωπιστικά εγκλήματα, με αυτόν τον βολικό για αυτή διακανονισμό, αυτό το καφκικό έγκλημα. Η Ευρώπη είναι απασχολημένη , είναι απρόσωπη, λυπάται, αλλά δεν μπορεί να κάνει κάτι. Και επιπλέον, μας δανείζει.

Επίσης, πανηγυρίζει για το Νομπέλ Ειρήνης της. Μόλις σταματήσουν τα πανηγύρια, περάσουν και τα Χριστούγεννα, καλό θα ήταν να βγουν κάποια κεφάλια από την άμμο και να συζητήσουμε για το προφανές: Οταν κάποιοι πνίγονται δίπλα μας, καλό θα είναι να νιώθουμε σοκαρισμένοι, να κάνουμε κάτι για αυτό.

Η απόσταση από τη Μυτιλήνη μέχρι το Κονέκτικατ είναι μεγάλη. Η απόσταση από τον άνθρωπο μέχρι το λοβοτομημένο αδιάφορο τέρας μικρή.

28 November 2014

Αυτό το σκυλί πάει κάθε εβδομάδα στην Εκκλησία !!!...

www.diaforetiko.gr
http://www.diaforetiko.gr/afto-to-skili-pai-kathe-evdomada-stin-ekklisia-borite-na-fantastite-giati/

Η Merry GoRound προστέθηκε με ετικέτα στη φωτογραφ...

Έχεις ποτέ φανταστεί μια κοπέλα να κολυμπά στα βάθη της θάλασσας με το καροτσάκι και να νιώθει αληθινά το νόημα της ελευθερίας... κι όμως αυτό υπάρχει γιατί κάποιος αποφάσισε ότι το αδιανόητο έχει νόημα για τον άνθρωπο όταν μπορείς να προσφέρεις αμέτρητη χαρά μόνο και μόνο με τη σκέψη, που προσέχει την άλλη για να ζήσουμε όλοι ως ελεύθεροι άνθρωποι ακόμα και πολιορκημένοι αλλάζοντας πραγματικότητα. (Νίκος Λυγερός Ποίηση και Λόγοι)

Have you ever imagined - N. Lygeros (Translated from the Greek by Angeliki Papadopoulou Evi Charitidou)

Have you ever imagined a girl swimming in the depths
of the sea with a wheelchair and really feeling
the meaning of freedom yet this exists
because someone decided that the unthinkable
has a meaning for the human
when you can offer limitless joy
only by the means of the thought
which is protecting the other one
so that we all live as free humans
even besieged by changing reality.

http://lygeros.org/articles?n=17763&l=gr
http://lygeros.org/articles?n=17763&l=en

ΒΙΝΤΕΟ: «'Creating the Spectacle!' Online - Finding Freedom.» (http://youtu.be/IPh533ht5AU)

Ν. Λυγερός - N. Lygeros Έργο

ASÍ COMO CUANDO VES UNA PELÍCULA DE TERROR...

Φωτογραφίες Χρονολογίου...

Συνοπτικό Πρόγραμμα...

Μια δημοσίευση αρέσει στην Merry GoRound....

Μια δημοσίευση αρέσει στην Merry GoRound.

Οι σελίδες ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ ΣΥΣΚΕΥΑΣΙΩΝ ΣΤΟΝ ΜΠΛΕ ΚΑΔΟ -...

Οι σελίδες ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ ΣΥΣΚΕΥΑΣΙΩΝ ΣΤΟΝ ΜΠΛΕ ΚΑΔΟ - RECYCLE και Κορδέλα αρέσουν στο χρήστη Merry GoRound.

...

...

26 November 2014

...

...

Escafismo Ep, by OLEO (Orquestra Livre Experimenta...

Escafismo Ep, by OLEO (Orquestra Livre Experimenta...

Escafismo Ep, by OLEO (Orquestra Livre Experimenta...

Οι σελίδες Mount Olympus και Spyros Pan αρέσουν στ...

Οι σελίδες Mount Olympus και Spyros Pan αρέσουν στο χρήστη Merry GoRound.

Η Merry GoRound σχολίασε ένα σύνδεσμος....

Η Merry GoRound σχολίασε ένα σύνδεσμος.

...

Escafismo Ep, by OLEO (Orquestra Livre Experimenta...

Η Merry GoRound προστέθηκε με ετικέτα στη φωτογραφ...

Αποφεύγετε κάθε σας περιπλάνηση σε φωτογραφίες παλιές
Μην ταράζετε τη μακάρια γαλήνη τους
Είναι σοφές και ξέρουν να εκδικούνται...
(Κλείτος Κύρου, Κλειδάριθμοι)

25 November 2014

Ο Μάνος Δανέζης μιλάει για το Μποζόνιο του Χιγκς κ...

enallaktikidrasi.com
Auto sou elega...

Η Merry GoRound προστέθηκε με ετικέτα στη φωτογραφ...

Μια γλυκειά συγκυρία μας έφερε κοντά, εδώ στον τεχνοχώρο μας. Ψηφιδωτά Κανακέματα.. λόγων, έργων και μουσικής με εστιασμένη εικόνα στον Nikos Lygeros Ευχαριστούμε θερμά τον Δάσκαλο και την ομάδα του γι'αυτή την μαραθώνια 4ωρη εκπομπή, παρά το εξαιρετικά επιβαρυμένο πρόγραμμά τους. Το δεύτερο μέρος θα μεταδοθεί σε επόμενο δίωρο από την συχνότητα του www.mindradio.gr . Μια εμπειρία μοναδική, μια συζήτηση ζεστή που συνεχίστηκε και πέρα από τα όρια της απευθείας μετάδοσης!!

Μεγάλο ευχαριστώ σε όσους συντονίστηκαν με την συχνότητά μας αλλά και προς όσους παρευρέθηκαν, συμμετείχαν και παρέμειναν αμετακίνητοι μέχρι το τέλος του 4ωρου!!

Εις το επανειδίν !!!

Η Merry GoRound δημοσίευσε ένα σύνδεσμο στο Χρονολ...

Η Merry GoRound δημοσίευσε ένα σύνδεσμο στο Χρονολόγιο του χρήστη Konstantinos Karamanlakis.

24 November 2014

...

Η Merry GoRound προστέθηκε με ετικέτα στη φωτογραφ...

Παιδιά συμβαίνει και μιλάει τώρα... εδώ στον www.mindradio.gr

Είναι με την Μαρία μας και άλλους συντελεστές (Merry GoRound) στον www.mindradio.gr.... ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ από 18:00 έως 20:00.

...

...

...

...

Βόμβα από τους επιστήμονες! Τα παράλληλα σύμπαντα ...

Η Merry GoRound προστέθηκε με ετικέτα στη φωτογραφ...

Καιρός ν' αρχίσουμε να μιλούμε, για να μην πεθάνουμε)
Ερημία
Εξω από μας πεθαίνουν τα πράγματα
Απ' όπου περάσης νύχτα, ακούς σαν ένα ψίθυρο
Να βγαίνει από τους δρόμους που δεν πάτησες,
Από τα σπίτια που δεν επισκέφτηκες, απ' τα παράθυρα που δεν άνοιξες, απ' τα ποτάμια που δεν έκυψες να πιείς νερό,
Από τα πλοία που δεν ταξίδεψες.

Εξω από μας πεθαίνουν τα δέντρα που δεν γνωρίσαμε.

Ο άνεμος περνά από δάση αφανισμένα.
Πεθαίνουν τα ζώα από ανωνυμία και τα πουλιά από σιωπή.

Τα σώματα πεθαίνουν σιγά-σιγά από εγκατάλειψη
Μαζί με τα παλιά μας φορέματα μες στα σεντούκια.
Πεθαίνουν τα χέρια, που δεν αγγίσαμε, από μοναξιά.
Τα όνειρα, που δεν είδαμε, από στέρηση φωτός.

Εξω από μας αρχίζει η ερημία του θανάτου.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΘΕΜΕΛΗΣ

23 November 2014

...

...

...

...

...

Οι σελίδες Παλατια χρυσοστολιστα και Miltiadis Ang...

Οι σελίδες Παλατια χρυσοστολιστα και Miltiadis Angelopoulos, MD, MSc. αρέσουν στο χρήστη Merry GoRound.

Ένας άντρας μπήκε σε ένα καφενείο, πήρε ένα καφέ κ...

www.dinfo.gr
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ Pro Aggelos =)

Ένας άντρας μπήκε σε ένα καφενείο, πήρε ένα καφέ και πλήρωσε τρεις.


Ένας άντρας μπήκε σε ένα καφενείο, πήρε ένα καφέ και πλήρωσε τρεις. 
Για τον ομορφότερο λόγο...

Η Merry GoRound προστέθηκε με ετικέτα στη φωτογραφ...

Θεϊκές εντολές Γενοκτονίας (Πώς μπορεί Αυτός που έπλασε συντηρεί τη ζωή κάθε ζωντανού πλάσματος κάθε στιγμή, να κατηγορηθεί ως δολοφόνος του;) Δεν έχει εξουσία ο πλάστης επί τού πλάσματος;

Κάθε πολιτισμένος και λογικός άνθρωπος, συμφωνεί ότι η γενοκτονία, (η εξολόθρευση ενός ολόκληρου λαού), είναι κακούργημα, και δικαίως όσοι άνθρωποι τις κάνουν σήμερα, δικάζονται ως εγκληματίες πολέμου. Τι θα πούμε όμως για τις γενοκτονίες που διατάχθηκαν από τον Ίδιο τον Θεό στην εποχή της Παλαιάς Διαθήκης; Πώς μπορεί κάτι τέτοιο να γίνεται αποδεκτό από τη Χριστιανική πίστη της αγάπης, και ο Θεός των Χριστιανών που τις διέταξε, να θεωρείται Αγάπη;

Περιεχόμενα( http://www.oodegr.co/oode/grafi/pd/genoktonies1.htm )
1. Συναισθηματική ακύρωση των Γραφών

2. Το ΔΙΚΑΙΩΜΑ του Θεού πάνω στη ζωή και τον θάνατο

3. Θέλει ο Θεός τον θάνατο των ανθρώπων;

4. Γιατί ο Θεός διέταξε γενοκτονία λαών

5. Επιλεκτικός θάνατος

6. Γιατί έπρεπε να γίνει καταστροφή της ανομίας;

7. Ο θάνατος αθώων και παιδιών

ΕΔΩ: (http://www.oodegr.co/oode/grafi/pd/genoktonies1.htm)

ΦΩΤΟ: «Τούρκος αξιωματούχος πειράζει πεινασμένα παιδιά Αρμενίων δείχνοντάς τους ψωμί κατά τη διάρκεια της Γενοκτονίας των Αρμενίων, 1915.»