... μια μικρή ουτοπία
Ένα μικρό σημάδι της ιδέας για την κατανόηση
Της αχρηστίας των κυριών και των κυρίων
Της αλητείας κάθε παράταξης ...
Η κάθε ιδέα είναι μια συχνότητα
Προς τη διαφοροποίηση του αληθούς.
ΑΚΟΥΣΤΕ ΕΔΩ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ
Ο ΑΥΤΟΥΡΓΟΣ, ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΚΑΙ Η ΠΟΡΤΑ ΤΗΣ ΟΥΤΟΠΙΑΣ
04/09/2008
Ο διανοητικός εμπαιγμός
Της αρχικής άφιξης
Από το εγγράψιμο δημιουργικό σώμα
Είναι αλήθεια ένα ποιητικό
Αδιάφορο νοητικό έναυσμα
Η φιλοσοφία πάντοτε
Ενίσχυε τη κοινωνία
Των αγρίων και των ισχυρών.
Θέτουμε μια νύξη των διισταμένων
Ανθρωπόμορφων τεράτων
Μια ντροπιαστική ανοησία.
Μια άσβεστη νοητική αδιαλλαξία.
Άνθρωπος άγνωστος και παράνομος
Ξεκινώ ένα αδιάσπαστο ελιγμό
Σε ένα απόκοσμο μέρος της αδικίας.
Το κλειδί αυτής της δολοφονικής
Προβληματικής εντιμότητας
Είναι η λήθη ενός άδειου χειμαδιού
Των ιδιαιτέρων παραμορφωμένων
Κυμάτων τεχνικής της τέχνης
Της οποίας η γενικότητα αντηχεί
Ως μηχανή του κιμά κυνικών, αδιάντροπων
Κίβδηλων αισχρών και κοιμισμένων.
Το κλειδί κρύβεται στις εμμονές
Και το αυτοτελές συναπάντημα
Της ακουστικής αδιαφορίας.
Η πόρτα είναι το μοναδικό
Αλλά και πιο άσχημο δώρο
Του ακριβού αυτού επαναστάτη
Η πόρτα μας είναι η μόνη
Αλήτικη αισχρή μυσταγωγία
Του ενός από τους υπολοίπους.
Ο αυτουργός λοιπόν σαν ανοίξει την πόρτα
Νομίζω πως ανοίγει μια μικρή ουτοπία
Ένα μικρό σημάδι της ιδέας για την κατανόηση
Της αχρηστίας των κυριών και των κυρίων
Της αλητείας κάθε παράταξης.
Η κάθε ιδέα είναι μια συχνότητα
Προς τη διαφοροποίηση του αληθούς.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΡΑΜΠΑΤΖΗΣ
No comments :
Post a Comment