......τα σίδερα, τα σίδερα τα σίδερα
κάποτε όταν θα λυγίσεις κι εσύ με τη σειρά σου,
να θυμηθείς:
μία καρδιά ατσάλινη δυο μάτια φλόγιστρα
-στη νύχτα-
όπως μονάχος περπατάς
θυμήσου
...υπάρχουν δρόμοι και δρόμοι
σαχλά οικόσημα,αφώτιστα υπόγεια,
άγνωστοι ουρανοί ..
να θυμηθείς,
ένα είναι το βιος και τα υπάρχοντά σου.....
με μια ψυχή κουκούτσι ελιάς
να τραγουδάς
τα μάγια της σποράς.