ξυπνά απ το λήθαργο και πάλι επιστρέφει
είναι το τέρας που δίνει ζωή αντί να καταστρέφει
music
FIND MORE
29 June 2016
28 June 2016
The punishment of King Midas ...
"Humans are stuck in a similar Midas-like predicament: we can't directly experience the true texture of quantum reality because everything we touch turns to matter.”
― Nick Herbert
SOUND DESIGN
BY
25 June 2016
music as a drug - ΟΤΙ ΑΛΛΑΖΕΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ
Κάθε μέρα,
Κάθε ώρα,
Όλα αλλάζουν.
Μονάχα εμείς.
Δεν αλλάζουμε.
Εμείς που αναλογιζόμαστε.
Εμείς που μόνο ονειρευόμαστε.
SOUND DESIGN
FROM
ΔΕΙΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
ΟΤΙ ΑΛΛΑΖΕΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ
Κάθε πρωί, ο κόσμος μας, αλλάζει.
Ξυπνούνε οι αργάτες, οι νοικοκυρές βράζουν καφέ.
Οι ποιητές χαζεύουν την ανατολή.
Οι αλήτες κοιμούνται.
Και το απόγευμα ο κόσμος πάλι αλλάζει.
Οι βάρδιες στα εργοστάσια της καπνοβιομηχανίας.
Οι μαθήτριες τελειώνουν το διάβασμα.
Οι πρεζάκηδες ξυπνούν και ψάχνουν για τη δόση τους.
Και τα βράδια, ναι τα βράδια.
Ο κόσμος αλλάζει για πάντα.
Οι αργάτες κοιμούνται.
Οι νοικοκυρές τα βρέφη καθαρίζουν.
Οι γριές αναπολούν το παρελθόν.
Οι μπεκρήδες στήνονται στα κρασοπουλειά.
Οι φιλόσοφοι πίνουν κονιάκ.
Οι χασικλήδες αράζουν στα βρωμερά δώματα.
Κι αλλά τόσα και τόσα που στα χαρτιά να γράψεις δε χωρούνε.
Κάθε μέρα,
Κάθε ώρα,
Όλα αλλάζουν.
Μονάχα εμείς.
Δεν αλλάζουμε.
Εμείς που αναλογιζόμαστε.
Εμείς που μόνο ονειρευόμαστε.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΡΑΜΠΑΤΖΗΣ
24 June 2016
Εις την Οδόν των Φιλελλήνων- Ανδρέας Εμπειρίκος
"Θεέ ! O καύσων αυτός χρειάζεται για να υπάρξη τέτοιο φως ! Tο φως αυτό χρειάζεται, μια μέρα για να γίνη μια δόξα κοινή, μια δόξα πανανθρώπινη, η δόξα των Eλλήνων, που πρώτοι, θαρρώ, αυτοί, στον κόσμον εδώ κάτω, έκαμαν οίστρο της ζωής τον φόβο του θανάτου".
SOUND DESIGN
adarcah-sunfire
VIDEO
Εις την Οδόν των Φιλελλήνων- Ανδρέας Εμπειρίκος
Απαγγέλει ο Ανδρέας Εμπειρίκος, Οκτάνα
Εις την Οδόν των Φιλελλήνων Εμπειρίκος Aνδρέας
Στον Conrad Russel Rooks
Mια μέρα που κατέβαινα στην οδόν των Φιλελλήνων, μαλάκωνε η άσφαλτος κάτω απ' τα πόδια και από τα δένδρα της πλατείας ηκούοντο τζιτζίκια, μέσ' στην καρδιά των Aθηνών, μέσ' στην καρδιά του θέρους.
Παρά την υψηλήν θερμοκρασίαν, η κίνησις ήτο ζωηρά. Aίφνης μία κηδεία πέρασε. Oπίσω της ακολουθούσαν πέντε-έξη αυτοκίνητα με μελανειμονούσας, και ενώ στα αυτιά μου έφθαναν ριπαί πνιγμένων θρήνων, για μια στιγμή η κίνησις διεκόπη. Tότε, μερικοί από μας (άγνωστοι μεταξύ μας μέσ' στο πλήθος) με άγχος κοιταχθήκαμε στα μάτια, ο ένας του άλλου προσπαθώντας την σκέψι να μαντεύση. Έπειτα, διαμιάς, ως μία επέλασις πυκνών κυμάτων, η κίνησις εξηκολούθησε.
Ήτο Iούλιος. Eις την οδόν διήρχοντο τα λεωφορεία, κατάμεστα από ιδρωμένον κόσμο ― από άνδρας λογής-λογής, κούρους λιγνούς και άρρενας βαρείς, μυστακοφόρους, από οικοκυράς χονδράς, ή σκελετώδεις, και από πολλάς νεάνιδας και μαθητρίας, εις των οποίων τους σφικτούς γλουτούς και τα σφύζοντα στήθη, πολλοί εκ των συνωθουμένων, ως ήτο φυσικόν, επάσχιζαν (όλοι φλεγόμενοι, όλοι στητοί ως Hρακλείς ροπαλοφόροι) να κάμουν με στόματα ανοικτά και μάτια ονειροπόλα, τας συνήθεις εις παρομοίους χώρους επαφάς, τας τόσον βαρυσημάντους και τελετουργικάς, άπαντες προσποιούμενοι ότι τυχαίως, ως εκ του συνωστισμού, εγίνοντο επί των σφαιρικών θελγήτρων των δεκτικών μαθητριών και κορασίδων αυταί αι σκόπιμοι και εκστατικοί μέσα εις τα οχήματα επαφαί - ψαύσεις, συνθλίψεις και προστρίψεις.
11 June 2016
ΜΑΓΙΚΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΒΥ "ΧΙΜΑΙΡΑ"
Μαγικό Δωμάτιο ονομασία μικρού παιδιού
μουσικό σκαλοπάτι προς την πύλη του Ουρανού
στο δωμάτιο αυτό λοιπόν βρήκα την σωτηρία μου
ανεβαίνοντας ένα σκαλοπάτι παραπάνω
χάρη στα εμπόδια που συναντάμε φτιάχνουμε εμπειρίες
κερδίζουμε και χάνουμε αιώνιες ευκαιρίες
ΜΟΥΣΙΚΗ
ΑΠΟ
ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΧΙΜΑΙΡΑ
YOUTUBE
9 June 2016
ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΠΟΥΛΩ ΓΙΑ ΜΙΑ ΔΡΑΧΜΗ ...
Δεν περιμένω πια απάντηση ούτε οίκτο
Μόνος με κάποιες λέξεις να παλεύω. Δε νικώ.
Στίχοι που αγάπησα και φίλιωσα μ’ αυτούς
ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΠΟΥΛΩ ΓΙΑ ΜΙΑ ΔΡΑΧΜΗ
Πηγάζει από ετούτη τη καρδιά
Το πάθος όπου ανήκω
Μια του κορμιού αυταπάτη
Καίγοντας τα χαρτιά των αποφάσεων
Γελώντας σα Τρελός.
Ακόμα ένας ηττημένος ήρωας
Κλαίει το ρακί που του έχυσαν στο βόθρο
Μόνος τρεκλίζει προς το αύριο
Πρόσεξε,
Τη Σωτηρία το δίκαιο επιτάσσει.
Η κάθε ανάσα μας απόψε μια πικρία
Κι εγώ αδιάφορος,
Δεν περιμένω πια απάντηση ούτε οίκτο
Μόνος με κάποιες λέξεις να παλεύω. Δε νικώ.
Στίχοι που αγάπησα και φίλιωσα μ’ αυτούς
Μέσα στις άγριες καταιγίδες
Και τα ουράνια τόξα τους.
ΕΙΚΟΝΑ :απόσπασμα από ΜΑΝ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ - Το περιθώριο '68 - '69
sound design
Subscribe to:
Posts
(
Atom
)