Μη γελάς την κόλαση αχάριστε. Η κόλαση είναι η αμαρτία της έπαρσής τους.
LISTEN TO
Παράλογο. Ασκιά σκισμένα είμαστε. ματωμένα.
Κρασί παλιό και μούστος ανάκατα. Στο πέρασμα του ατελεύτητου ποτέ και του προαιώνιου «τώρα».
ΤΣΑΓΚΑΡΟΔΕΥΤΕΡΑ
Ή λογικός μες στο παράλογο. Ή παράλογος στο λογισμό. Ένα αόριστο μειδίαμα.
Μη βάζεις τα κλάματα απ’ τα ουρλιαχτά. Ξέκρινε, άκου προσεκτικά.
Μη γελάς την κόλαση αχάριστε. Η κόλαση είναι η αμαρτία της έπαρσής τους.
Όμως βαθιά μες στο πετσί σου. Ως τη φλέβα και τα υγρά οστά σου. Ξεχώρισέ τα. Κρίνε ορθά.
Σήμερα είναι Παρασκευή -σαν σήμερα τους θεούς του κόσμου περιγελάνε οι θνητοί-.
Αύριο Σάββατο θα φτιαχτείς. Θα κατηφορίσεις προς το κέντρο. Θα γλεντήσεις, θα ζευγαρώσεις.
Κυριακή. Θα σε πιάσει το απόγευμα η μελαγχολία. Μπορεί να κλάψεις μεθυσμένος.
Τι χαραμίζει το φως του αυτός ο Ήλιος;
Κι εγώ περαστικός, το σκοτάδι καρτερώ, να δρασκελίσω. Πόσο ίδιοι να είμαστε, πόσο ξένοι.
Παράλογο. Ασκιά σκισμένα είμαστε. ματωμένα.
Κρασί παλιό και μούστος ανάκατα. Στο πέρασμα του ατελεύτητου ποτέ και του προαιώνιου «τώρα».
Παναγιώτης Αραμπατζής 09/01/2015
διαβάστε περισσότερα
Εικόνες επιστήμης (1): ο κοχλίας και ο Πύργος της Βαβέλ
Δώδεκα ελικοειδείς γραμμές, μια ενιαία κίνηση περιτύλιξης. Μια σπειροειδής μορφή από σάρκα, ο κοχλιαίος, το μέρος του έσω ωτός όπου ο εξωτερικός αέρας εισορμά σαν ανεμοστρόβιλος. Τα 18 χιλιάδες κύτταρα που το επιστρώνουν απαντούν στις δονήσεις του αέρα. Γεννούν ηλεκτρικά σήματα που τρέχουν κατά μήκος των νεύρων, μπαίνουν σιωπηλά στον εγκέφαλο για να μετατραπούν σε ήχο. Ένα σχήμα από όπου συλλέγουμε και φιλτράρουμε τη βοή του κόσμου για να του δώσουμε νόημα.
Ο πύργος της Βαβέλ ζωγραφισμένος από τον Μπρέγκελ τον πρεσβύτερο.
Μια σπειροειδής μορφή από πέτρα. Ημιτελής, εγκαταλελειμμένη μεταξύ γης και ουρανού. Ο Αιώνιος, όπως περιγράφει η Παλαιά Γραφή, σκόρπισε τη σύγχυση καθώς κάθε οικοδόμος του πύργου άρχισε ξαφνικά να μιλάει μια διαφορετική γλώσσα και η διαδικασία ανέγερσης του πύργου διεκόπη.
Ένα ίδιο σχήμα μπορεί να δώσει νόημα, να τακτοποιήσει, να δημιουργήσει δεσμούς, να εισάγει στον κόσμο ή αντίθετα σαν τον πύργο της Βαβέλ, να σκορπίσει αντί να συγκεντρώσει, να καλλιεργήσει το ακατάληπτο και να σπείρει τη διχόνοια.
απο
No comments :
Post a Comment