Θυμάμαι ένα νου εφηβικό. Κρυφό, αμάντευτο. Σπίθα.
Αγιάτρευτα απροσάρμοστος.
Ο ντουνιάς ολάκερος να σε δικάσει δε προλαβαίνει ανυπόμονος.
sound design
6 Ιουνίου 2015 στις 3:04 μ.μ
Θυμάμαι ένα νου εφηβικό. Κρυφό, αμάντευτο. Σπίθα.
Αγιάτρευτα απροσάρμοστος.
Αγιάτρευτα απροσάρμοστος.
Νεκρός κι ακόμα σα ταύρος ανασαίνεις.
Γάντια, έλεγχος, πειστήριο.
Αυτοχειρία το αδίκημα.
Αυτοχειρία το αδίκημα.
Ενοχή, χειροπέδες, έμετος, προφυλακιστέος, υπάνθρωποι, σαχλοί και φαύλοι.
Ο ντουνιάς ολάκερος να σε δικάσει δε προλαβαίνει ανυπόμονος.
Θυμάμαι ένα νου εφηβικό. Κρυφό, αμάντευτο. Σπίθα.
Αγιάτρευτα απροσάρμοστος.
Αγιάτρευτα απροσάρμοστος.
Πριν δικαστείς όμως.
Φευ! Πώς να το κρύψω;
Μένεις αμόλυντος από κάθε κοινωνία.
Μα θα είσαι ο ένοχος.
Για τους ηλίθιους των καιρών.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ
No comments :
Post a Comment