Αργά αν σαν κομήτης θα έρθει απόψε
Θα ναι ένας κόσμος μαγικός,
Χωρίς τιβι και άχρηστα λόγια
χωρίς πολιτικά καθικια.
Αργά αν το μεθύσι σε ξυπνήσει πάλι χάραμα
Κόψε δυο στάχυα έτσι για γούρι
Σαν ποιητής πεζοδρομίου
Σαν οδηγός της πλάσης όλης
Πάρε τσιγάρο να καπνίσεις
Μες στη σιωπή αυτού του κόσμου
Είμαστε όλοι ταξιδιώτες
Νευραλγικοί και κουρασμένοι
Είπαν πως χάθηκε για πάντα
Από τη μίζερη σκλαβιά του
Ανέγγιχτος και πικραμένος
Ξένος στη σχιζοφρένεια του
πιο κάτω αν θα φτάσω απόψε
θα ναι τα λόγια μου σαν φλόγες
φλόγες ιπτάμενοι κομήτες
που λιώνουν και σκληρό ατσάλι
Πάρε τσιγάρο να καπνίσεις
Μες στη σιωπή αυτού του κόσμου
Είμαστε όλοι ταξιδιώτες
Νευραλγικοί και κουρασμένοι
φλόγες με καίνε ως το μεδούλι
φλόγες που ο τάφος μου θα ιάνει
φλόγες σα γλώσσες που ξεβράζουν
ποίηση τοξική και θειάφι.
No comments :
Post a Comment