Οι απόγονοί σου αγέννητοι,
Σε ρωτούν.
Και συ δε ξέρεις
Μια αποξηραμένη παπαρούνα
«διέξοδος.»
Και τώρα που καθηλώθηκες
Στη φαυλότητα της απερισκεψίας
Η ελευθερία παραμένει ίδια
Εδώ και χρόνια
Μήπως δεν ήταν αυτή;
Χρόνιο αναπάντητο ερώτημα.
Οι απόγονοί σου αγέννητοι,
Σε ρωτούν.
Και συ δε ξέρεις
Μόνο παραμένεις ίδιος.
Μήπως δεν ήταν αυτοί;
«πάντως αν μου μοιάσουν θα παν μπροστά!
Θα ‘χουνε σπίτια κι αυτοκίνητα»
Θα τους ρωτούν. Και δε θα ξέρουν.
Ρώτα πρώτα…
Βήματα αβέβαια.
Ορθογραφικά λάθη.
Κλαις γιατί.
Στην άκρη της βιτρίνας, με τις πλαστικές
Κούκλες, μια όμορφη, βάζει τάξη κι ας
Μη βλέπει τη σκόνη.
Τα βλέπω όλα, από το πεζοδρόμιο.
Την τάξη της πλαστικής κούκλας
Της βιτρίνας.
Θέλω τη δόση μου
Κι αυτοί με κλείνουν
Στα πιο απάνθρωπα σοκάκια
Γυροφέρνω
Και σου ζητώ
Διέξοδο
-τι ζητάς Χριστέ μου-
Σα να μαδώ
Μαργαρίτες
Με δυο πέταλα.
LISTEN TO
ADARCAH SOUND DESIGN
No comments :
Post a Comment