Να κλαις και να γελάς.
Να μη το βάλεις κάτω.
SOUND DESIGN
ΤΟ ΚΑΛΑΝΤΑΡΙ TOY XAMENOY ΞΩΤΙΚΟΥ
Δεν υπάρχει μοναξιά σε αυτόν τον τόπο.
Αυτός ο τόπος είναι ο μόνος μας φίλος.
Ο μόνος μας εχθρός και η μόνη μας ενότητα.
Με ρώτησες για την ζωή που βρήκα μέσα μου.
Με ρώτησες για την ζωή που κρύβω μέσα μου.
Δεν σου απάντησα ποτέ γιατί τα λόγια τα ανθρώπινα δεν φτάνουν.
Δεν φτάνει ούτε και η σιωπή μας.
Κανείς δεν σιωπά σ’ αυτόν τον τόπο.
Εγώ, σκέφτομαι πολύ βαθιά για κάποιους και ίσως τρελά.
Η ομορφιά όμως είναι το καθετί τριγύρω μας.
Τα μαύρα χελιδόνια όταν αλλάζει η άνοιξη.
Τα λευκά περιστέρια πριν να τα κλείσεις στο κλουβί.
Με ρώτησες ποτέ για αυτά που κρύβω μέσα μου;
Λόγια με χρώματα πολλά θα σου ψιθύριζα και θα έγνεφα.
Στον οικοδόμο απέναντι από την σκάλα να μυρίσει.
Τα καφετιά πτώματα των ιερών μας δέντρων.
Την κατακόκκινη την ρόζα το φθινόπωρο.
Την μυγδαλιά για να ανεβεί
να τραγανίσει δυο άσπρα μύγδαλα.
Και τον λωτό του Ομήρου, μέσα στο κρασοπότι.
«ο τοίχος η τύχη και τα τείχη» (59 - 65 Θρήνος Ν_1.0)
ΑΠΟ
FACEBOOK
No comments :
Post a Comment