Και ύστερα θα μιλήσουν οι προηγούμενοι
Για αυτές τις ουτοπίες
these feelings are my stolen soul a soul like colourful umbrellas in the barefoot roads of the heart in the middle of the storm... LISTEN TO .adarcah.surrealism. SEE ALL ADARCAH ALBUMS ADARCAH MUSIC ΔΙΑΒΑΣΤΕ Να φτάσουμε 1 Απριλίου 2015 στις 6:43 π.μ. Όταν ο άνθρωπος-μινιατούρα Έγινε μουγκός Λύση μοναδική αυτοδικίας Μία σπουδαία λύση Που έρχεται με τη ανατολή Μονάχα κάποιου ήλιου. Η αντανάκλασή του Μες στα φθινοπωρινά Γριπωμένα λεωφορεία. Εκεί που όλοι ξένοιαστοι Μέσα σε μια φριχτή αδράνεια Σαν και αυτή της παλιάς κόκα-κόλα Στη γαλαρία από το μεταμεσονύκτιο Δρομολόγιο που πέταξε μία ωραία. Ήταν μια όμορφη γυναίκα. Τα μαλλιά της ανοιχτά βαμμένα. Φορούσε πάντα μαύρα ρούχα Και προκλητικά περλέ εσώρουχα. Κάποτε όλοι θα απολυθούμε. Και ύστερα θα μιλήσουν οι προηγούμενοι Για αυτές τις ουτοπίες. Κανείς δε μιλά εδώ μέσα Σε λίγο φτάνουμε Το λεωφορείο θα αδειάσει Σε χαιρετώ Σε λίγο τελειώνει η αθωότητα σου Πίστεψε με. Πίστεψε κάτι. Σε λίγο θα πρέπει να φτάσουμε. PETE ARABATZIS FACEBOOK PETE ARABATZIS - ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ - ΝΑ ΦΤΑΣΟΥΜΕ PETE ARABATZIS - ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ |
No comments :
Post a Comment