SOUND DESIGN
SOUND DESIGN
Και συ ποτέ στο βυθό μου δεν άκουσες.
Εκείνα τα ανεξερεύνητα σκοτάδια μου.
Εκείνα τα νιάτα, απλά, που χωρίς αντίτιμο σου χάρισα.
Κι εκείνα τα νιάτα που χρειάστηκα…
Εσείς τη σιωπή σα φανό να κυνηγάτε.
Και της ιδέας το αναπότρεπτο να χρειάζεστε.
Και τη ζωή σας να γλυκαίνουν ανταρσίες.
Στων ποιητών τα λόγια να μη βιάζεστε.
Και την οδύνη σα τροφή να σεργιανάτε,
Σαν ο ήλιος φτάσει στ’ άγρια δάση και στα έλη.
Στα τουφέκια σας να κρύψετε με θάρρος μια στιγμή,
Και την γαλήνη,
Σαν παιδί του ύπνου (το μωρό) να αναζητάτε.
Κρύψαμε λοιπόν την καρδιά μας με μία πένα.
Σε ένα χαρτί λευκό γεμάτο με σελίδες στην κάθε του γραμμή.
Κι έλεγε ο γέρος ο πατέρας πως η ζωή είναι πεζή,
Και πως οι λέξεις μας αυτές ήταν άνθρακες.
Και ο σοφός…
Έμοιαζε στη Μόνα Λίζα, την άφραγκη αυτή κυρά,
Που όλο το βράδυ έπινε λουλούδια και βοτάνια,
Και το πρωί ξυπνούσε για να φύγει μακριά.
Έμοιαζε τόσο σκυθρωπός, σαν ανίατος άρχοντας,
Που τα λεφτά του παίζει στα χαρτιά και τα επινίκια Στους φόβους του ξεβγάζει.
Και όταν το αίμα βράζει μη νοιαστείς.
Τα νιάτα μας το ξέρεις άλλη μια απόδραση αρχική, μια πρώτη ευκαιρία.
Κρύψαμε λοιπόν την καρδιά μας με μία πένα.
Σε ένα χαρτί λευκό γεμάτο με σελίδες στην κάθε του γραμμή.
Κι έλεγε ο γέρος ο πατέρας πως η ζωή είναι πεζή,
Και πως οι λέξεις μας αυτές ήταν άνθρακες.
Και ο σοφός…
Έμοιαζε στη Μόνα Λίζα, την άφραγκη αυτή κυρά,
Που όλο το βράδυ έπινε λουλούδια και βοτάνια,
Και το πρωί ξυπνούσε για να φύγει μακριά.
Έμοιαζε τόσο σκυθρωπός, σαν ανίατος άρχοντας,
Που τα λεφτά του παίζει στα χαρτιά και τα επινίκια Στους φόβους του ξεβγάζει.
Και όταν το αίμα βράζει μη νοιαστείς.
Τα νιάτα μας το ξέρεις άλλη μια απόδραση αρχική, μια πρώτη ευκαιρία.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ
No comments :
Post a Comment