«ΑΝΑΖΗΤΟΥΜΕ ΕΥΤΥΧΙΑ ΣΤΑ ΥΛΙΚΑ ΝΑ ΒΡΟΥΜΕ...
ΑΝΑΖΗΤΟΥΜΕ ΚΙ ΑΠΕΓΝΩΣΜΕΝΑ ΑΣΦΥΚΤΙΟΥΜΕ!...»
ΑΝΑΖΗΤΟΥΜΕ ΚΙ ΑΠΕΓΝΩΣΜΕΝΑ ΑΣΦΥΚΤΙΟΥΜΕ!...»
30 January 2015
Θα μπορούσε ο τόπος .... Αυτός..... Ποίηση να παρόμοιαζε !!!
ΠΑΡΟΙΜΙΑ
Μπορεί μια λέξη.
Το νόημα του κόσμου.
Ολάκερο, να εκφράσει;
Ακόμα…
Ένα ποίημα.
Ποίημα να μη το λέμε.
Εμείς;
Μία φίλη μου είπε χθες το απόγευμα.
Πως ένα ποίημα, είναι, ένα βιβλίο λευκό.
Μπορούμε να γράψουμε.
Λόγια όμορφα.
Να φανεί χωρίς πηγές.
Και προσπερματικά υγρά.
Χωρίς τσόντα.
Ούτε τσάι.
Θα μπορούσε ο τόπος.
Αυτός.
Ποίηση να παρόμοιαζε.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΡΑΜΠΑΤΖΗΣ
12/09/2014
video: adarcah-the interminable road to nowhere [save the Q mix]
Ολάκερο, να εκφράσει;
Ακόμα…
Ένα ποίημα.
Ποίημα να μη το λέμε.
Εμείς;
Μία φίλη μου είπε χθες το απόγευμα.
Πως ένα ποίημα, είναι, ένα βιβλίο λευκό.
Μπορούμε να γράψουμε.
Λόγια όμορφα.
Να φανεί χωρίς πηγές.
Και προσπερματικά υγρά.
Χωρίς τσόντα.
Ούτε τσάι.
Θα μπορούσε ο τόπος.
Αυτός.
Ποίηση να παρόμοιαζε.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΡΑΜΠΑΤΖΗΣ
12/09/2014
video: adarcah-the interminable road to nowhere [save the Q mix]
28 January 2015
ΘΕΙΑΦΙ - Π. ΑΡΑΜΠΑΤΖΗΣ
ΘΕΙΑΦΙ
Αργά αν σαν κομήτης θα έρθει απόψε
Θα ναι ένας κόσμος μαγικός,
Χωρίς τιβι και άχρηστα λόγια
χωρίς πολιτικά καθικια.
Αργά αν το μεθύσι σε ξυπνήσει πάλι χάραμα
Κόψε δυο στάχυα έτσι για γούρι
Σαν ποιητής πεζοδρομίου
Σαν οδηγός της πλάσης όλης
Πάρε τσιγάρο να καπνίσεις
Μες στη σιωπή αυτού του κόσμου
Είμαστε όλοι ταξιδιώτες
Νευραλγικοί και κουρασμένοι
Είπαν πως χάθηκε για πάντα
Από τη μίζερη σκλαβιά του
Ανέγγιχτος και πικραμένος
Ξένος στη σχιζοφρένεια του
πιο κάτω αν θα φτάσω απόψε
θα ναι τα λόγια μου σαν φλόγες
φλόγες ιπτάμενοι κομήτες
που λιώνουν και σκληρό ατσάλι
Πάρε τσιγάρο να καπνίσεις
Μες στη σιωπή αυτού του κόσμου
Είμαστε όλοι ταξιδιώτες
Νευραλγικοί και κουρασμένοι
φλόγες με καίνε ως το μεδούλι
φλόγες που ο τάφος μου θα ιάνει
φλόγες σα γλώσσες που ξεβράζουν
ποίηση τοξική και θειάφι.
27 January 2015
26 January 2015
ΟΡΙΑ - Π. ΑΡΑΜΠΑΤΖΗΣ
Από τις αγωνίες τα όνειρα και τις αυταπάτες, μέχρι το πιο ρεαλιστικό και σκληρό εφιάλτη, ψευδαισθήσεις και πραγματικότητα εδώ γίνονται ένα, γιατί, αν η πραγματικότητα του ενός δε μπορεί να αγγίξει τον άλλον, τα εγκόσμια θα ήτανε άχρηστα κεκτημένα μιας αρρωστημένης φαντασίας, η οποία έτσι κι αλλιώς δεν απέχει από τη φυγόκεντρη δύναμη που εκτροχιάζει τη κοινωνική συναίσθηση
Ο ΗΛΙΟΣ ΚΑΙ Ο ΤΑΦΟΣ ΜΟΥ
Οι φίλοι μου ήταν πάντα μονοι
Πάντα μες στο φαρδύ καπέλο της νόησης κοιμισμένοι
Ανήμποροι πια ...
ξέχασαν τα φυλακτά τους στην άλλη πλευρά του δρόμου
Ξεχαρβάλωσαν την πόρτα και με περιμέναν.
Οι φίλοι μου ήταν το πακέτο τα τσιγάρα και το ποτήρι το κρασί
Με περιμένουν κάθε μέρα και μου υπόσχονται μια τύψη συντρόφια.
Οι φίλοι μου ήταν αλητες μικροί παλιάνθρωποι
Ξενύχτες στην επιφάνεια της ζωής
επαναστάτες,
Κουρασμένα βόδια πριν και μετά τη γνώση
Ειδήμονες των στιγμών παραβάτες κι αστυνόμοι.
Οι φίλοι μου ποτέ γραπτό λόγο δε διαβάσαν
Γυρνώντας στα υπόγεια νωρίς χαράματα
Γνωρίσανε τη φύση ονειροπαρμένοι.
Οι φίλοι μου με άφησαν
Άκουσαν πως γεννήθηκα Δευτέρα
Συμβουλάτορες γενίκαν με πικράνανε.
Η φίλη μου είναι η άνοιξη
Κερνά σκοπούς σα δώρα στο μυαλό μου
Όμως οι φίλοι δε νοιαστήκαν.
Οι φίλοι μου ήρθαν δειλινό
Και κουρασμένοι στη σιωπή μου ξαποστάσαν
Ήπιαν με πάθος το κρασί και τα τσιγάρα φούμαραν και φύγαν.
Η φίλη μου είναι η σιωπή
Ξεντύθηκε μεσάνυχτα
Με πάθος ξάπλωσε μαζί μου
Πρωί ξημέρωσε κοιμόταν
Της έφτιαξα καφέ βαρύ
Και γέλασε αφήνοντας μου
Ουλές σημάδια.
Ο φίλος μου είναι το χαρτί
Με κέρασε κενό
Μα εγώ το γέμισα με μολυβιά φτερά.
Ξεχνώντας ήρθε Κυριακή
Στο παραθύρι το κλειστό
σε ξανά-αντίκρισα κι έγνεψα για να δω
Το ζωηρό το βλέμμα σου.
Ο φίλος μου είναι ο ήλιος μας
Στη συννεφιά αναπαύεται
Και λάμπει μες στο κρύο
Χειμώνες που προσμέναμε να ερθούν
Διωγμένοι τραβηχτήκαμε
Χωρίς μια λέξη να σκεφτούμε.
Ο φίλος μου είναι ο ήλιος μας.
Οι φίλοι μου είναι δαίμονες
Ξάγρυπνοι ακούραστοι φρουροί
Με αποτελειώσανε στο κλάμα
Και τα δικά τους γέλια φόβια και τρελά.
Οι φίλοι μου είναι δαίμονες
Με περιμένουν αιώνες να πεθάνω
Για να μου αφήσουνε στη λόγχη
Του θανάτου το αποτρόπαιο έγκλημα.
Ο δρόμος είναι έρωτας
Οι φίλοι μου είναι δρόμοι
Και ο έρωτας πως μας ξεχνά.
Οι φίλοι μου ήταν πάντα μονοι
Πάντα μες στο φαρδύ καπέλο της νόησης κοιμισμένοι
Ανήμποροι πια ...
ξέχασαν τα φυλακτά τους στην άλλη πλευρά του δρόμου
Ξεχαρβάλωσαν την πόρτα και με περιμέναν.
Οι φίλοι μου ήταν το πακέτο τα τσιγάρα και το ποτήρι το κρασί
Με περιμένουν κάθε μέρα και μου υπόσχονται μια τύψη συντρόφια.
Οι φίλοι μου ήταν αλητες μικροί παλιάνθρωποι
Ξενύχτες στην επιφάνεια της ζωής
επαναστάτες,
Κουρασμένα βόδια πριν και μετά τη γνώση
Ειδήμονες των στιγμών παραβάτες κι αστυνόμοι.
Οι φίλοι μου ποτέ γραπτό λόγο δε διαβάσαν
Γυρνώντας στα υπόγεια νωρίς χαράματα
Γνωρίσανε τη φύση ονειροπαρμένοι.
Οι φίλοι μου με άφησαν
Άκουσαν πως γεννήθηκα Δευτέρα
Συμβουλάτορες γενίκαν με πικράνανε.
Η φίλη μου είναι η άνοιξη
Κερνά σκοπούς σα δώρα στο μυαλό μου
Όμως οι φίλοι δε νοιαστήκαν.
Οι φίλοι μου ήρθαν δειλινό
Και κουρασμένοι στη σιωπή μου ξαποστάσαν
Ήπιαν με πάθος το κρασί και τα τσιγάρα φούμαραν και φύγαν.
Η φίλη μου είναι η σιωπή
Ξεντύθηκε μεσάνυχτα
Με πάθος ξάπλωσε μαζί μου
Πρωί ξημέρωσε κοιμόταν
Της έφτιαξα καφέ βαρύ
Και γέλασε αφήνοντας μου
Ουλές σημάδια.
Ο φίλος μου είναι το χαρτί
Με κέρασε κενό
Μα εγώ το γέμισα με μολυβιά φτερά.
Ξεχνώντας ήρθε Κυριακή
Στο παραθύρι το κλειστό
σε ξανά-αντίκρισα κι έγνεψα για να δω
Το ζωηρό το βλέμμα σου.
Ο φίλος μου είναι ο ήλιος μας
Στη συννεφιά αναπαύεται
Και λάμπει μες στο κρύο
Χειμώνες που προσμέναμε να ερθούν
Διωγμένοι τραβηχτήκαμε
Χωρίς μια λέξη να σκεφτούμε.
Ο φίλος μου είναι ο ήλιος μας.
Οι φίλοι μου είναι δαίμονες
Ξάγρυπνοι ακούραστοι φρουροί
Με αποτελειώσανε στο κλάμα
Και τα δικά τους γέλια φόβια και τρελά.
Οι φίλοι μου είναι δαίμονες
Με περιμένουν αιώνες να πεθάνω
Για να μου αφήσουνε στη λόγχη
Του θανάτου το αποτρόπαιο έγκλημα.
Ο δρόμος είναι έρωτας
Οι φίλοι μου είναι δρόμοι
Και ο έρωτας πως μας ξεχνά.
24 January 2015
ΠΑΡΟΙΜΙΑ (ΣΗΜΕΙΩΣΗ) - Π. ΑΡΑΜΠΑΤΖΗΣ
ΠΑΡΟΙΜΙΑ
Μπορεί μια λέξη.
Το νόημα του κόσμου.
Ολάκερο, να εκφράσει;
Ακόμα…
Ένα ποίημα.
Ποίημα να μη το λέμε.
Εμείς;
Μία φίλη μου είπε χθες το απόγευμα.
Πως ένα ποίημα, είναι, ένα βιβλίο λευκό.
Μπορούμε να γράψουμε.
Λόγια όμορφα.
Να φανεί χωρίς πηγές.
Και προσπερματικά υγρά.
Χωρίς τσόντα.
Ούτε τσάι.
Θα μπορούσε ο τόπος.
Αυτός.
Ποίηση να παρόμοιαζε.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΡΑΜΠΑΤΖΗΣ
12/09/2014
21 January 2015
ΥΠΕΡΒΑΤΗΣ ΧΙΜΑΙΡΑ και ΝΙΚΟΛΕΤΑ
θΕλω να μΑθω γιατΙ δε μοιΑζω με τους Αλλους
να φωτΙσω τον κΟσμο σας τον σκοτεινΟ
θΑ αντιστΕκομαι θΑ πατΑω πΑνω
στους κρυμΕνους μας εχθροΥς
18 January 2015
OΜΑΔΑ "XIMAIΡΑ"
Για εμάς, η λέξη Χίμαιρα, συντροφεύει τις έννοιες της «νόησης του ανέγγιχτου» και της «πρακτικής του εφαπτόμενου» σε αυτό. Ο ήχος που πολλά χρόνια σιγοκαίει στα σωθικά μας -κάρβουνο πυρωμένο μέσα στις στάχτες μας-, μπορεί να λάβει πολλές εξηγήσεις, πολλά προσωπεία του ακόμα μπορούν να φορεθούν.
Εγώ το ονομάζω Hip-fuzion, ο Υπερβάτης progressive hip-hop, εσύ μπορείς να το αποκαλέσεις όπως σου κάνει (από τη στιγμή που ακούς ένα τραγούδι συμμετέχεις σε αυτό). Και δεν έχει καμία σημασία, όπως θα συμφωνείς η «ταμπέλα».
Εμείς, με τα βιώματα, τις νότες, τις αποσκευές τελικά που κουβαλάμε –διαβάτες- προσπαθούμε μέσα σε κάθε βήμα να παραχωρήσουμε ένα ανοιχτό μικρόφωνο, μία ακόμα ανάσα, αρχικά και με αποδέκτες εμάς. Όλους εμάς.
Θα κάνω πέρα τις φωτιές δε θα λυγίσω
Λέω σα κλόουν υποταγμένος στο καθρέπτη
Θα σβήσω το άχρηστο υποδειγματικό χαμόγελο
Και τελευταίος θα χαθώ πριν να χαράξει.
Κι oσο να λέω αυτά τα λόγια αναρωτήθηκα
Καρδιά αν έχω από λάσπη ή από ατσάλι
Σαν σε κοιτώ σ' αυτά τα μάτια τα φλεγόμενα
Ως ένα δάκρυ ποτισμένο στο βαμβάκι...
ΠΙ ΑΡ
15 January 2015
ΜΑΖΩΞΗ - ΠΑN. ΑΡΑΜΠΑΤΖΗΣ
Να ξέρεις πως εκτός της "σκαπάνης", και τα μολύβια σου ψήνουν ρόζους στα δάχτυλα.
Μα πρέπει να δουλέψεις. Και όταν δεις τριγύρω σου τους άλλους να φωνάζουνε για ψωμί.
Να ξέρεις πως θα έρθει και η σειρά σου.
Γιατί;
Εσύ κι εγώ μόνο ξέρουμε.
Και κάποτε πρέπει να αναλάβουμε την ευθύνη μας.
Αλήθεια από τη ζεστασιά αυτού του δωματίου δεν έχω παράπονο.
Και το πιάτο το φαΐ το μεσημέρι θα γεμίσει όπως τόσα χρόνια.
Να δούμε ποιος μπορεί να εκτιμήσει αυτά τα πράματα και ποιος τα πολεμά και μας διχάζει...
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΡΑΜΠΑΤΖΗΣ
δουλέψεις.
Και όταν δεις τριγύρω σου τους άλλους να φωνάζουνε για ψωμί.
Να
5 January 2015
4 January 2015
ΟΡΙΑ - ΠΑΝ. ΑΡΑΜΠΑΤΖΗΣ
Aν το κοινωνικό σύνολο δε λειτουργήσει
από τα εσώτερα προς τα έξωθεν
κι όχι το αντίθετο, θα παραμένει πάντοτε στάσιμο
και άναρθρο, με πορεία προς την αποδιάρθρωση και αυτοκαταστροφή
Η ΜΕΘΟΔΟΣ ΡΑΝΤΑΝΠΛΑΝ "ΚΑΘΕΞΗΣ"
ΚΑΘΕΞΗΣ
Λίγο μυστήριος.
Λίγο κρυψίνους.
Ανάθεμα αν μπορούσε.
Να εξηγήσει.
Ανθρώπινα όπως όλοι.
Κι αυτά ζωή που τάζεις.
Ένα ζεστό κρεβάτι.
Λίγο ψωμί στην πείνα.
Δροσιά νερού στον διψασμένο.
Πως τα απαρνιέται.
Ο καθείς μας.
Το ίδιο κι αντιστρόφως.
Κι αυτά που πρέπει να απαντήσω
Είναι περσότερα απ’ εκείνα που διαβαίνω.
Δρόμοι αδειανοί.
Γεμάτοι προσμονή.
Περαστικών δεόμενων
-και προδομένων άγιων στη Βαρδαρίου
Κι αυτό όμως πάντοτε ως τη σήψη.
Τώρα ας φυλάξουμε τα σπιτικά μας.
Από τις πονηρίες των περαστικών.
Απ’ τις δικές μας ασυνάρτητες διενέξεις.
http://www.scribd.com/doc/201062090/%CE%97-%CE%9C%CE%95%CE%98%CE%9F%CE%94%CE%9F%CE%A3-%CE%A1%CE%91%CE%9D%CE%A4%CE%91%CE%9D%CE%A0%CE%9B%CE%91%CE%9Dhttp://www.scribd.com/doc/201062090/%CE%97-%CE%9C%CE%95%CE%98%CE%9F%CE%94%CE%9F%CE%A3-%CE%A1%CE%91%CE%9D%CE%A4%CE%91%CE%9D%CE%A0%CE%9B%CE%91%CE%9D
https://soundcloud.com/adarqwad/morning-crows
https://soundcloud.com/adarqwad/the-carbon-workers-whispers-1?in=adarqwad/sets/adarcah-by-my-bare-cold-hands
3 January 2015
ΕΠΙΝΟΩ
Επινοώντας το κάθε κύμα
Την κάθε σήψη
Της γυάλινης πραγματικότητας ετούτης,
Νιώθω των ερωτήσεων (αθετώντας)
Το λάθος
Το πάθος
Την εύμορφη κατάφαση.
Καταλαβαίνω έτσι
Επινοώντας
Την κάθε λοιπόν απάντηση
Την κάθε λοιπόν απάντηση
Τόσο έτοιμη
Για κάθε υπόληψη,
Υπολογίζοντας τη λερωμένη
Απόκρυψη των γεγονότων.
Στο κάθε τέλος πάντα να θυμάσαι
Σε βρίσκει πάντοτε
Η κάθε αρχή που υπολογίζεται
Αναπάντεχα, άμεσα.
Σα τη λύση.
http://www.facebook.com/l.php?u=http%3A%2F%2Fwww.scribd.com%2Fdoc%2F104578744%2F%25CE%25A0%25CE%2591%25CE%259D%25CE%259A&h=8AQEccQmc
http://www.facebook.com/l.php?u=http%3A%2F%2Fwww.scribd.com%2Fdoc%2F104578744%2F%25CE%25A0%25CE%2591%25CE%259D%25CE%259A&h=8AQEccQmc
http://www.facebook.com/l.php?u=http%3A%2F%2Fwww.scribd.com%2Fdoc%2F104578744%2F%25CE%25A0%25CE%2591%25CE%259D%25CE%259A&h=8AQEccQmc
http://www.facebook.com/l.php?u=http%3A%2F%2Fwww.scribd.com%2Fdoc%2F104578744%2F%25CE%25A0%25CE%2591%25CE%259D%25CE%259A&h=8AQEccQmc
https://soundcloud.com/adarqwad/sets/adarcah-scared-angels-1-2014https://soundcloud.com/adarqwad/sets/adarcah-scared-angels-1-2014
https://soundcloud.com/adarqwad/passing-dreamers
https://soundcloud.com/adarqwad/passing-dreamers
https://soundcloud.com/adarcah-a-dwa/15-1-2-v?in=adar
Subscribe to:
Posts
(
Atom
)