31 August 2015

M.NOMIZED

The TALENT and INSPIRATION of M.Nomized give us an album of EXQUISITE and CHARMING minimalism!!! a boundless landscape of sonorities gushing little atoms of significances..... like a lilting stream of metaphors to internalize and transform into a PURE embrace of POETRY!!!
LISTEN O

SEE MORE 

LISTEN TO

MORE BY M.NOMIZED

SEE ON FACEBOOK

LISTEN / WATCH


26 August 2015

Η ΜΕΡΟΠΗ

Μην παρεξηγείς την πλάση αυτή.
Έχει έναν γκρίζο ουρανό.
Στο βάθος μη την ψάξεις.

SOUND DESIGN
Στο 'χω ξαναπεί.
Εκείνο το ξυράφι.
Τρυπάει γκρίζες καρδιές.
Κι ύστερα αν γίνει πληγή.
Πληγή ανθρώπου.
Θα είναι πληγή ανίατη.
Ανθρώπου γυμνού.
Ερωτευμένου.

(Σ' έναν έρωτα της φύσης αγνό).

SOUND DESIGN

Η ΜΕΡΟΠΗ
Ήλιε ιλαρέ.
Σήμερα μην βγεις.
Πριν το ηλιοβασίλεμα.
Μη με φωνάξεις.
Βρεθήκαμε κι ας μην είχαμε πολλά.
Να πούμε.
Πως μπήκαμε,
Στο βάθος αυτής.
Της συχνότητας.
Αυτής της σύναξης.
πάνχρωμης πεταλούδας.
Πώς ξεχάσαμε.
Εκείνες τις μέρες.
Έγινε η αποσύνθεση.
Μιας ξεχασμένης  ιδέας.
Στο 'χω ξαναπεί.
Εκείνο το ξυράφι.
Τρυπάει γκρίζες καρδιές.

25 August 2015

ΞΕΦΤΙΛΑ ...

... Κι αλήθεια πολλά τα άστρα μα τόσο μίζερα όταν τα βλέπεις από δω χάμω.
Πραγματικά ανόητα, χωρίς καμιά βαθύτερη ουσία ...

SOUND DESIGN
Κι αλήθεια πολλά τα άστρα μα τόσο μίζερα όταν τα βλέπεις από δω χάμω.
Πραγματικά ανόητα, χωρίς καμιά βαθύτερη ουσία,
ως ένας ωραίος τάφος.
Άραγε θα υπάρχει τρόπος άλλος να φτάσουμε την εικόνα του κόσμου; 
Υπήρξαν τόσοι τρόποι κι εμείς διαλέξαμε έναν άλλο. 
Πιο βασανιστικό, τόσο να μείνουμε ακέραιοι και ατόφιοι.
SOUND DESIGN
ΑΠΟ

ΞΕΦΤΙΛΑ
Τάφοι και σάπια πτώματα.
Μυρίζουν πέρα στης πόλης.
Τα μεγάλα τείχη.
Καθώς μία γυναίκα προσκολλάται.
Στο μακρινό δρόμο του τίποτα.
Δε με κρατάς εδώ μέσα εσύ.
Μα ούτε κι εγώ θέλησα ποτέ να σε χάσω.
Με ξέχασες, σε ξέχασα κι όλα λησμονημένα μείνανε.
Οι άνθρωποι, τα πουλιά, οι λιγωμένες μπαταρίες του κασετόφωνου.
Κοίτα στον ουρανό τον μεγάλο ουρανό.
Κοίτα τώρα τη πόλη, πως σε ρούφηξε μέσα στα βρομερά νερά της.
Κι ο τάφος ένας για τον καθένα.
Με αίμα πληρωμένος και «υποτέλεια».
Άραγε θα υπάρχει τρόπος άλλος να φτάσουμε την εικόνα του κόσμου;
Υπήρξαν τόσοι τρόποι κι εμείς διαλέξαμε έναν άλλο.
Πιο βασανιστικό, τόσο να μείνουμε ακέραιοι και ατόφιοι.
Μα και ο κόσμος απ’ την άλλη πόσο σαχλός,
σαν ένας τάφος σιωπηρός
και σου λείπει ένα δόντι
και δε ξανακατέβηκες στη παραλία.
Δεκαπέντε χρόνια στην απομόνωση για πιο λόγο;
Τι θες να σου θυμίσω πως κάποτε ήμουν νέος;
Και τα τρένα περνούν και σφυρίζουν

23 August 2015

MUTATION URBAINE

"At once TERRIBLE and ATTRACTIVE, BEAUTIFUL and COLD, DEEP and REALISTIC, ETHEREAL and CONCRETE, 
his work is a perfect REGLECTION of the UNIVERSE which surrounds us"
"A la fois effrayant et attirant, beau et froid, profond et réaliste, éthéré et concret, 
son travail est un parfait reflet de l'univers qui nous entoure"
LISTEN 
LISTEN MORE
LISTEN MORE
LISTEN MORE
LISTEN MORE

SEE MORE



21 August 2015

ΛΩΤΟΣ ΕΠΤΑ ΗΜΕΡΩΝ

 ... αφροί στο στόμα 
Και στα δόντια ένα τοπίο
Ζωγραφισμένο με αγάπη ...
''Λωτός επτά ημερών
Κάλεσμα πρώτο από τα δυτικά 
Και σιγουριά αφροί στο στόμα 
Και στα δόντια ένα τοπίο
Ζωγραφισμένο με αγάπη
Και ένα πόθο άμορφο.'' 

SOUND DESIGN
BY

ΔΕΙΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΡΑΜΠΑΤΖΗΣ

20 August 2015

ΚΡΑΥΓΕΣ ...

Ξέρω κάποιους ανήμπορους 
Να ζήσουν την αλήθεια.
Κι έτσι το ψέμα θα τους πω 
Να τους ευαρεστήσω

ΑΚΟΥΣΤΕ
AΠΟ


ΚΡΑΥΓΕΣ
Μικρή μάχη αντρειεύεις 
Την σιωπή ξεφυσάς Και ξεμακραίνεις.
Σαν ξένος ζεις
Στην κόλαση
Και στην δροσιά στη γη.

Σαν φύλο αμάραντο
Ξεραίνεσαι και σπας
Στον ήλιο 
Στον βορινό άνεμο.

Και σαν σε ξέντυσε η σιωπή
Νίκησες θάνατο και ψέμα
Και μύρισαν σανξάρια
Στις οδούς της αφής 
Και σαν του έρωτα 
Οι ασπίδες ξεπροβάλαν
τότε οι φαμίλιες ξεμαθέψαν.
Λωτός επτά ημερών
Κάλεσμα πρώτο από τα δυτικά 
Και σιγουριά αφροί στο στόμα 
Και στα δόντια ένα τοπίο
Ζωγραφισμένο με αγάπη
Και ένα πόθο άμορφο.

Ψυχονομείο
Πειράματα ερευνών 
Καθίκια και φαντάσματα.
Ψυχοσφόροι και ντροπιασμένοι άγγελοι
Ηχούν σε λέξη τραγική κι αμφιλεγόμενη
1+1=χ 
Λωτός επτά ημερών
Από την γέννηση και τον αρχέγονο
Λαοί και τύψεις. 
Σωσμένοι και μη.
Μόνος άνοιξα το παράθυρο
Και την ηχώ σαν άκουα έλιωνα
Δυο χρόνια νεκροί μου φίλοι
Λωτός επτά ημέρες πριν τη σήψη.
Και σίγουρα είναι λωτοί:
Τα τρυφερά μας ποιήματα
Τα λιγοστά χαμόγελα
Και οι φυλακές 
Πόσες Θεέ μου φυλακές να έχω μετρήσει
Πόσες Χριστέ μου φυλακές έχω διαλέξει
Και οι ημέρες οι αμέτρητα ατελείωτες
Και οι ατέλειωτα αμέτρητες.
Νόμοι τελειότητας
Σχολεία στρατοί ψυχιατρεία φυλακές
και θάνατος σαν σου έγραψα το τελευταίο αντίο:
να γερνάς και να επιστρέφεις
στου ήμερου ανδρός τα κρίνα και τους φίλους.
Στην λυγαριά να ζυγίζεις τα υπέρ
Και όλα στον πλάτανο τα άλλα.
Και σαν φοβάσαι να ρωτάς
Την όψη για την ρώγα
Το μύρο για το σάπιο.

19 August 2015

ΠΥΡΕΤΟΣ

... Με ένα σουγιά στο χέρι
 Κανείς μαθαίνει πως να σκοτώσει 
Ή πώς να τραφεί …
ΑΚΟΥΣΤΕ
Καταρρίπτω την υλη σημαίνει
Προσεύχομαι
σε κάθε τι υλικό
Κι αν το κατάλαβες
Τα ερωτήματα, όλα αναπάντητα.
AKOΥΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
σκοταδι ανηλεο, της φυσης,χασμα απροσμετρητο

ΠΥΡΕΤΟΣ
Πηγαίνοντας πίσω το ρολόϊ
Ίσως μπορέσεις να αποδείξεις
Ποσό σημαντικά είναι τα πεπραγμένα
Γνωρίζοντας το νόμισμα
Πως έχει δύο όψεις
Σε κάθε υπόσταση του
Το ήμισυ
της αξίας του ολάκερης.
Με ένα σουγιά στο χέρι
Κανείς μαθαίνει πως να σκοτώσει
Ή πώς να τραφεί…
Καταρρίπτω την ύλη σημαίνει
Προσεύχομαι
σε κάθε τι υλικό
Κι αν το κατάλαβες
Τα ερωτήματα, όλα αναπάντητα.

18 August 2015

ΒΑΒΥΛΩΝΙΟΣ ΚΗΠΟΣ

Εμπρός ανέβα! 
Στα γιορτινά σύμπαντα. Τα ανέκκλητα σύμπαντα. 
Στα αυγουστιάτικα φεγγάρια.
Της Πλάσης. Της Επαγγελίας. Της Ζωής.

SOUND DESIGN
ΑΠΑΓΓΕΛΙΑ

AKOYΣΤΕ / ΔΙΑΒΑΣΤΕ
Θα επιστρέψω, μετά από τα σκληρά και μάταια ταξίδια.
Θα περάσω, να σε δω, να σου πω.
Για κάποια ομιχλώδη θρυψαλιασμένα μάτια.
Κοιτούν με σιγουριά μπρός στον καθρέπτη.
Τόσο απατηλά, όσο στρεβλώνουν την εικόνα του κορμιού.
Του κορμιού που φόνεψε τις μορφές του κόσμου, του ουρανού.
Και στο καθρέπτη δε γελά, στα εσώψυχα ζητά της καρδιάς το βάθος.

Εσύ ξέχνα τους χίλιους σαλτιμπάγκους, βρες το δικό σου Πρόσωπο.
Αυτά θα σου πω ...  αν σε κοροϊδέψουν την Καρδιά σου να βουβάνεις.
Έτσι πιο σίγουρος κι εγώ μες στο σκοτάδι θα λαχταρώ.
Τον Ουρανό που ο καθρέπτης δε χωρά.  Εκεί προς τα μεσάνυχτα.

11 August 2015

AΣΚΗΣΕΙΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗΣ - Ο ΙΔΡΩΤΑΣ

SOUND DESIGN
SOUND DESIGN

Και συ ποτέ στο βυθό μου δεν άκουσες.
Εκείνα τα ανεξερεύνητα σκοτάδια μου.
Εκείνα τα νιάτα, απλά, που χωρίς αντίτιμο σου χάρισα.
Κι εκείνα τα νιάτα που χρειάστηκα…
Εσείς τη σιωπή σα φανό να κυνηγάτε.
Και της ιδέας το αναπότρεπτο να χρειάζεστε.
Και την ζωή.

5 August 2015

Η ΣΗΨΗ - ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗΣ

SOUND DESIGN
SOUND DESIGN

Γυρνάς από την κόλαση ψάχνοντας την ακρίβεια της ζωής.
Ο λόγος που σπέρνει σα μαραμένος περιμένει τώρα.
Ποια προσευχή να με γλιτώσει πια εμένα;
Ποιο συνονθύλευμα να με δεχτεί;
Ούτε και συ Θεέ μου δε θες να με ακούς.
Δεν έχω λόγια άλλα να Σου πω.
Μα οι άνθρωποι λογίζονται και κάνουν πράματα άθλια.
Καμιάν αγάπη δε κρατούν.
Δε με απαντούνε.
Τις νύχτες στο μαξιλάρι σκεπτικοί συγκρούονται και μαγκώνουνε.
Στα Ιερά σου αντίκρυ δεν ήταν θρυλικοί τύραννοι.
Μα όπως απόψε προσπαθώ να σε κοιτάξω στου ουρανού τα σκαλοπάτια ...
Τι σήψη ... λέω ...
Γυρνάω αλλού το βλέμμα.

SOUND DESIGN
Η ΣΗΨΗ
(Φωνές και ζάλη.
Οι άνθρωποι γιορτάζουν.
Οι εργάτες βαμμένοι χρώμα μωβ.
Η κυρία βασιλική αντιδρά στο μέλλον.
Δε ζητιανέψαμε το ψωμί μας,
Ο Θεός μας το δικαίωσε.
Στόματα και φλόγιστρα
Πάνω στην πιο περίεργη λάμψη του ήλιου.)
Σε βλέπω πως περιμένεις ...
Τα μάτια σου ετοιμοπόλεμα.
Σε ξέρω, όσο εσύ.
Μέσα σου βλέπω ένα παλιό εαυτό δικό μου.
Μα τι στερεύει; Το νερό; Η τροφή; Η φύση;
Ούτε ο πόλεμος.
Η γαλήνη της φωνής σου καρτερική.
Γράμμα προς φίλους πια νεκρούς.
Ξεχασμένος.
Η σκέψη ... Η σκέψη πως σε σέρνει στα στερνά.
Η σκέψη και η αφάνεια.
Η δόξα ζυγίζει τη φύση σα τη πιο νεκρή απάθεια.
Κάποτε ένας άνθρωπος , πολλές ιστορίες Κυριακάτικες περιέπλεξε.
Ιστορίες αμαρτύρητα παράξενες.
Η ζωή που τον λύτρωσε και ο ήλιος που τον φώτισε τόσο λαμπρός !
Τα βιβλία μας πουλήσαμε.
Πέτρες τα λόγια μας.
Πέτρες που σαν από παιδιά μας μάθανε να χτυπάμε.
Κι άναβε το στυλό από οργή.

1 August 2015

ΞΕΝΗ ΝΥΧΤΑ ...

LISTEN TO
Νύχτα. Κρυφή μου ερωμένη.

LISTEN TO
contrivance

 LISTEN TO 

ΞΕΝΗ ΝΥΧΤΑ
 Ο ήλιος φεύγοντας.
 Δραπέτευσε η νύχτα.
 Όπως κι εχθές και αύριο. 
Ανατολή και δύση.
 Βροχή και πάγος.
 Νύχτα. Κρυφή μου ερωμένη.
 Όταν το καφέ - μπαρ σχολάει.
 Οι γκαρσόνες ξερνούνε απ’ το πιοτί.
 Κανείς δε βλέπει;
 Τα πορνεία που αλλάζουν βάρδια.
 Και οι εκλεκτοί της αγάπης.
 Με τη σειρά τους. Ένας-ένας.
 Και η γυναίκα να τροχίζει.
 Και να γδέρνει το μανό.
 Ποίηση σαν τη νύχτα που ανατέλλει.
 Ξεδιάντροπα σκοτώνει κάθε ανύποπτο.
 Κάπου εδώ όμως τελειώνουν τα ποιήματα.
Ξημέρωσε πια.

Νύχτα. Κρυφή μου ερωμένη.